Czym jest atak paniki?
Atak paniki to nagłe uczucie silnego lęku, któremu mogą towarzyszyć objawy somatyczne:
- kołatanie serca, duszność, ucisk w klatce piersiowej
- zawroty głowy, uczucie odrealnienia (derealizacja) lub oderwania od siebie (depersonalizacja)
- drżenie, zimne poty, nudności
- silny lęk przed śmiercią, utratą kontroli lub „zwariowaniem”
Napad może trwać od kilku do kilkudziesięciu minut i często pozostawia osobę wyczerpaną oraz w niepokoju przed kolejnym atakiem (lęk antycypacyjny).
Jak psychodynamicznie rozumie się napady lęku?
W psychodynamicznym ujęciu, ataki paniki nie są „reakcją na nic” – to sygnał, że w psychice dzieje się coś trudnego i nieuświadomionego:
- Nierozpoznane emocje (złość, żal, smutek, poczucie winy) zostają zepchnięte do nieświadomości, ale znajdują ujście w postaci lęku.
- Lęk może wynikać z wewnętrznego konfliktu psychicznego, np. między potrzebą zależności a lękiem przed zranieniem.
- Często napady lęku pojawiają się u osób z niestabilną strukturą osobowości – takich, które mają trudność z regulowaniem emocji, przeżywaniem siebie jako spójnej osoby, zaufaniem wobec innych (np. w zaburzeniach osobowości borderline).
- U niektórych osób atak paniki może być związany z doświadczeniem traumatycznym, które nie zostało przepracowane emocjonalnie.
Co wywołuje napady lęku?
- Stresujące wydarzenia życiowe (zmiana pracy, rozwód, strata bliskiej osoby)
- Brak kontaktu z trudnymi emocjami np. osoba nie pozwala sobie odczuwać gniewu lub smutku
- Nadmierna samokontrola, tłumienie potrzeb i emocji
- Przewlekłe napięcie i wewnętrzne konflikty tożsamościowe (np. „jaki mam być?”, „czy mam prawo do swoich uczuć?”)
Jak wygląda leczenie ?
W podejściu psychodynamicznym, w tym w terapii skoncentrowanej na przeniesieniu (TFP, Transference-Focused Psychotherapy), leczenie napadów lęku nie polega jedynie na objawowym „wyciszaniu” lęku, ale na zrozumieniu jego źródła.
Terapia koncentruje się na:
- Identyfikowaniu nieuświadomionych konfliktów i emocji, które przyczyniają się do powstawania lęku
- Pracy nad mechanizmami obronnymi, które mogą podtrzymywać lęk (np. tłumienie, rozszczepienie)
- Budowaniu stabilniejszego obrazu siebie i innych ludzi, co wzmacnia poczucie bezpieczeństwa psychicznego
- Analizowaniu relacji terapeutycznej, w której pacjent ma możliwość przeżycia i zrozumienia trudnych emocji w bezpieczny sposób
- To podejście dąży nie tylko do ustąpienia objawów, ale do głębokiej i trwałej zmiany struktury psychicznej, która zmniejsza podatność na nawroty lęku.
Dzięki psychoterapii pacjent może:
-
lepiej zrozumieć swoje przeżycia i odkryć, że lęk często maskuje inne, trudniejsze emocje,
-
nauczyć się rozpoznawać i regulować emocje, zanim doprowadzą one do napadu paniki,
-
odzyskać poczucie wpływu i sprawczości w swoim życiu psychicznym,
-
rozwijać zdolność do budowania stabilnych, wspierających relacji dających poczucie bezpieczeństwa,
-
doświadczać rzadszych i mniej intensywnych ataków paniki.
W niektórych przypadkach wskazane może być połączenie terapii psychodynamicznej z leczeniem farmakologicznym, zwłaszcza w początkowej fazie terapii, gdy objawy są bardzo nasilone.
Kiedy warto zgłosić się po pomoc?
Warto rozważyć terapię, jeśli:
- doświadczasz powtarzających się ataków paniki lub przewlekłego lęku
- unikasz miejsc lub sytuacji z obawy przed kolejnym atakiem
- czujesz, że lęk ogranicza Twoje życie osobiste, zawodowe lub relacyjne
- masz trudność z rozumieniem własnych emocji, reagujesz intensywnie lub impulsywnie
- chcesz głębiej zrozumieć siebie i uzyskać trwałą ulgę, a nie tylko „opanować objawy”
Napady lęku i ataki paniki mogą być przerażające, ale są też ważnym sygnałem, że psychika potrzebuje wsparcia i zrozumienia. Psychoterapia psychodynamiczna, w przeciwieństwie do metod objawowych, sięga do źródeł problemu, pracując nad zmianą w funkcjonowaniu emocjonalnym i relacyjnym. To proces wymagający czasu i zaangażowania, ale prowadzący do głębszej ulgi i większego poczucia wewnętrznej stabilności.
Yeomans, F. E., Clarkin, J. F., & Kernberg, O. F. (2015). Psychoterapia skoncentrowana na przeniesieniu w leczeniu zaburzeń osobowości borderline. Podręcznik kliniczny.
Gabbard, G. O. (2015). Psychiatria psychodynamiczna w praktyce klinicznej.